Nasza tradycja

W XVII wieku w Finlandii powstało wiele hut stali. Dzięki ogromnym obszarom leśnym w regionie Pohja oraz możliwościom wykorzystania energii płynącej wody i rozwiniętej sieci szlaków wodnych, tereny te stanowiły idealne miejsce dla rozwoju fińskiego hutnictwa żelaza. Około roku 1630 założono hutę stali w Antskog, a w 1641 r. - w Billnäs. Firma Fiskars rozpoczęła działalność w 1649 r. i dziś jest jedną z najstarszych firm europejskich.

1649 r. – w Fiskars powstaje huta stali

Podczas, gdy w Fiskars zakładano hutę stali, Finlandia znajdowała się pod panowaniem szwedzkim, a Szwecja była w XVII wieku jednym z największych europejskich producentów żelaza. W 1649 r. Peter Thorwöste otrzymał przywilej postawienia wielkiego pieca i kuźni do prętów w Fiskars oraz produkcji żeliwa i wyrobów kutych. Rudy żelaza wykorzystywane w Fiskars pochodziły głównie z kopalni Utö na odległym archipelagu Sztokholmu. Większość prętów stalowych, produkowanych w hutach stali, była wysyłana do Szwecji, a następnie sprzedawana na rynku żelaznym na starym mieście w Sztokholmie. W Fiskars żelazo wykorzystywano również do produkcji gwoździ, gwintów, noży, motyk, obręczy żelaznych i innych przedmiotów.

XVIII w. – od huty stali do huty miedzi

W 1783 r. huta stali została przejęta przez rodzinę Björkman, a produkcja skoncentrowała się na przetwórstwie miedzi z pobliskiej kopalni miedzi Orijärvi. Do XIX wieku w Orijärvi nie pozostało już zbyt wiele miedzi, więc w 1802 r. zamknięto wielki piec. Od tamtego czasu w wiosce Fiskars zaprzestano podstawowej produkcji żelaza.

1822 r. – w Fiskars rozpoczyna się era rodziny Julin

W roku 1822 hutę stali wraz z wioską Fiskars kupił aptekarz z Turku, Johan Jacob Julin (znany później jako von Julin). W tym czasie huta stali prowadziła aktywną działalność, a jej produkcja koncentrowała się na przetwarzaniu żelaza. Gdy w 1832 r. założono w Fiskars pierwszą w Finlandii fabrykę sztućców, asortyment produkowanych wyrobów, oprócz noży, powiększył się o widelce i nożyczki. W 1837 r. Fiskars ponownie odegrał rolę prekursora w Finlandii, gdy w wiosce założono warsztaty maszynowe. W latach trzydziestych XIX wieku w warsztatach tych wyprodukowano pierwszy fiński silnik parowy. Tradycja wdrażania reform i wprowadzania innowacji, charakteryzująca firmę Fiskars, wywodzi swój początek z tego właśnie okresu. W czasach, gdy właścicielem firmy był Julin, wprowadzono również wiele reform społecznych — wioska, w której działała huta żelaza otrzymała własną szkołę i szpital. Znacząco również podwyższył się poziom lokalnego rolnictwa. Firma Fiskars miała znaczący wpływ na fińskie rolnictwo, a w okresie swojej działalności warsztaty, produkujące pługi w Fiskars, wyprodukowały ich ponad milion. Pod przewodnictwem Julina firma stała się znana ze swoich narzędzi kuchennych i rolniczych, a nazwa Fiskars – synonimem wysokiej jakości.

1883 r. – Fiskars staje się spółką z ograniczoną odpowiedzialnością

Po śmierci J. J. Julina zarząd huty stali przeszedł pod opiekę rządu. W coraz większym stopniu kierownictwo przejmował Emil Lindsay von Julin. Wtedy też założono spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością o nazwie Fiskars. W 1915 r. Fiskars był notowany na giełdzie helsińskiej.

1918 r. – Fiskars rozwija się i rośnie w siłę

Dzięki wprowadzeniu ulepszonych metod przetwórstwa stali i modernizacji walcowni w Åminnefors, zwiększono wydajność huty. Rozszerzono wachlarz produkowanych wyrobów, a firma Fiskars założyła pierwszą w Finlandii fabrykę metalowych sprężyn. Firma nabyła również zakład Inha Works w Ähtäri oraz spółki Billnäs Bruks Ab i Oy Ferraria Ab.

1929 r. – wielki krach na giełdzie i recesja

Fińska gospodarka ucierpiała podczas ogromnego krachu na giełdzie w 1929 roku, co spowolniło ekspansję firmy Fiskars. W Finlandii skutki krachu giełdowego były odczuwalne aż do połowy lat trzydziestych XX w. Dopiero pod koniec II wojny światowej zarząd firmy Fiskars zrealizował swoje plany zreformowania struktury firmy w celu dostosowania jej do produkcji masowej.

1967 r. – Fiskars produkuje pierwsze na świecie nożyczki z plastikowymi rączkami

Nożyczki z pomarańczowymi uchwytami są jednym z najbardziej znanych produktów Fiskars. Ale jak podjęto decyzję o pomarańczowym kolorze rączek?
W roku 1967, gdy miały zostać wyprodukowane pierwsze podstawowe modele, projektant chciał, aby nożyczki były czarne, czerwone lub niebieskie. Podczas produkcji prototypu operator zdecydował się na użycie koloru pomarańczowego, który miał w maszynie. Dzięki temu prototypy zostały wykonane w czterech różnych kolorach, ale pomarańczowe i czarne okazały się najbardziej popularne. Należało dokonać wyboru. W firmie przeprowadzono wewnętrzne głosowanie, w wyniku którego kolor pomarańczowy zyskał największe uznanie. W ten sposób narodziły się nożyczki Fiskars z pomarańczowymi rączkami.

Kolor Fiskars Orange® został zarejestrowany jako oficjalny znak towarowy w 2003 r. w Finlandii oraz w 2007 r. w USA.

1977 r. – w USA powstaje fabryka nożyczek Fiskars

Ekspansja firmy Fiskars rozpoczęła się wraz z założeniem fabryki nożyczek w Stanach Zjednoczonych. Założenie działalności w jednym z najsilniejszych gospodarczo krajów na świecie, w USA okazało się trafnym wyborem. Stało się podstawą handlu międzynarodowego, zapewniło wzrost na rynku i zdobycie cennego doświadczenia handlowego i zawodowego.